σκοτεινόχρους

-ουν, και ασυναίρ. τ. σκοτεινόχροος, -οον, Α

σκούρος, σκουρόχρωμος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < σκοτεινός + -χροος / -χρους (< χρώς, χροός «χρώμα»), πρβλ. ἐρυθρό-χρους].